நரேந்த் அலுவலகப் பணித்தோழன், அலுவலகம் செல்லும் போது அதிகம் பேசுவதுண்டு, கட்டுமான தளத்திற்கு சென்றால் அலுவல் சார்ந்த விசயங்கள்தான் அதிகம் பேசுவது, வெளிப்பணியிட அழுத்தங்களை அறிந்தவன்.
எளிதில் எல்லோரிடமும் பழகிவிடக் கூடியவன். அவனுடைய பணிக்கென சில ஒழுங்குகளை கடைபிடிப்பவன், சக பணியாளர்களுக்கு கற்றுத் தருபவன்.
என்னுடைய அலுவல் பணிகளுடே தேநீருக்காவும், உணவிற்காகவும் நரேந்தோடு பயணித்தது கொஞ்சம் மாறுதலும் மகிழ்ச்சியையும் தரும்.
சிங்கப்பூரில் இருந்து வெளியேறுவதை எளிதாகச் செய்துவிட்டான், அவன் பணி செய்த இந்த 3-1/2 ஆண்டுகளை வேறு எவராலும் நிரப்ப இயலாது, நிர்வாகமும் அறிந்த ஒன்று.
நரேந்தின் பெரு விருப்பம் ஒன்றே. வேண்டுதல்களில் நம்பிக்கையில்லை, நம்பிக்கையான வேண்டுதல்கள் உண்டு நரேந்திற்காகவும்.
இனி என் அலுவலகப் பயணத்தில் தேநீரை பகிர்ந்து கொள்ள யாரும் காத்திருக்கப்போவதில்லை.
கும்பகோணத்தை ஞாபகப்படுத்துவற்கு Narenth Natarajan இருக்கிறான்.
தனியார் கல்லூரிகளின் வருகைகளுக்கு பிறகு, இன்றைக்கு இஞ்சினியர் என்றாலே மதிப்பில்லாமல் போய்விட்டது, வீட்டில் நான்கு பேர் இருந்தால் மூன்று இஞ்சினியர்களாவது இருப்பார்கள். அதில் இருவர் அதற்கு சம்பந்தம் இல்லாத பணியில் இருப்பார்கள். இஞ்சினியர் இராஜேந்திரன் வீடு எங்கு எனக்கேட்டால் வேறு அடையாளம் சொல்லச் சொல்வார்கள்.
ஒரு ரயில்/பேருந்து பயண நேரத்தில் படித்து முடித்துவிடக்கூடிய கதைத்தொகுதி ரமேஷ் ரக்சனின் ’16’. சொல்லப்பட்ட 16 கதைகளும் 3-ல் இருந்து 4-பக்கங்களுக்குள் இருப்பதால் ஒரே வாசிப்பில் வாசித்து விடலாம், ஆனால் ஒவ்வொரு கதைகளை படித்து முடித்து அடுத்த சிறுகதைக்குள் உள்நுழைய நமக்கு கொஞ்சம் ஆசுவாசம் தேவைப்படுகிறது.
இனிஆரம்பம்... 